Het is volbracht...

Het station Antwerpen-DS is niet meer. De honderdvijfendertig jaar oude muren werden zonder schroom gesloopt, waarbij een unieke kans om een degelijk stuk erfgoed te integreren in de nieuwe structuur van dit gebied verloren ging. Het had ook anders kunnen zijn, maar neen, er werd gekozen voor een moderne architectuur, wat dat ook zal mogen voorstellen.

De voormalige bundel achter het gebouw was overigens getuige van een eigenaardig spektakel. In lange rijen stonden er een soort houten kruisen opgesteld, elk gesierd met een T-shirt. Het leek wel een kerkhof. Een gepast eerbetoon aan het stervende monument? De T-shirts dragen het opschrift ARTESIS. Wat moge dit betekenen? Artesië ligt in Noord-Frankrijk, ver hier vandaan. Of wil men hier soms een Artesische put boren? De topografie van Antwerpen leent zich hier overigens helemaal niet toe.

Het antwoord moet gezocht worden in de moderne communicatie. Artesis blijkt namelijk de nieuwe naam te zijn van de Hogeschool Antwerpen, de opdrachtgever van de infame afbraakwerken, welke via de geëigende wegen van de moderne communicatie een nieuwe identiteit meende te moeten ontwikkelen, inclusief de obligate huisstijl. Sociaal, modern, levendig en bewegend zijn de nieuwe ordewoorden, maar het erfgoed, drager van cultuur en beschaving als grondslag van de vorming van de intellectueel, is niet op het eerste plan terug te vinden.